Deze ‘gîte de charme’, een B&B met een ietsje meer zeg maar, ligt in Smuid, het dorp van de wolven en de kabouters. Een ideaal vertrekpunt om te gaan wandelen in de bossen van Mirwart en Saint-Hubert.

Zegt de naam Smuid u niets? En als we u nu vertellen dat Smuid het mooiste dorpje is van de gemeente Libin, dat ook Transinne (het Euro Space Center) daartoe behoort, net als Redu (het boekendorp) en Ochamps (de bron van de Lesse)? Nu zal uw frank wel gevallen zijn. Dit is een van de bosrijkste gemeenten van het land. Het ruikt hier naar beuk, eik, spar en everzwijn. Reeën en herten voelen zich hier thuis en de Nutons, mensenschuwe en zwijgzame kabouters, waken er over het respect voor de Ardense legendes.

In dit dorpje dus, in het hart van de Haute-Lesse, aan de rand van de bossen van Mirwart en Saint- Hubert, ontvangen Laurence en Luc-Emmanuel de Hults liefhebbers van het buitenleven en de open ruimte in hun gîte, met een drie-arenlabel (door het Commissariaat-Generaal voor Toerisme). Zij is afkomstig uit Ohain, in Waals- Brabant, hij is van Ciney. In die stad hebben ze ook hun leven opgebouwd. Hij is interieurarchitect. Zij ook, maar zij werkt liever voor zichzelf en de vijf kinderen. Sinds een jaar of vier neemt zij het beheer van de gîte voor haar rekening, een halftijdse baan die ze met passie doet. ‘Mijn man en ik houden veel van de natuur en vooral van de bossen’, vertelt Laurence. ‘We waren al een paar jaar op zoek naar een huis met een lange geschiedenis dat we konden restaureren. Er was er een in Smuid, maar dat hebben we net gemist. Maar daardoor zagen we dat er een stuk grond te koop was met een prachtig uitzicht op Saint-Hubert. We waren inmiddels verliefd geworden op dit dorp, dus hebben we die grond gekocht om erop te bouwen. Mijn man beleeft het grootste plezier aan dingen bedenken, uitwerken en bouwen. Maar eens dat het huis klaar is, interesseert het hem niet meer. Dan wil hij het verkopen en met een nieuw project beginnen. Maar hier is al snel het idee gegroeid om met een gîte te beginnen. Een tweede gîte met dezelfde capaciteit is zo goed als klaar, net ernaast. Misschien komen we hier later ooit wonen’.

Een huis in stenen van de streek

Eerst dacht het koppel aan een eigentijdse stijl, maar dat idee hebben ze snel laten varen voor een traditionele look, die de dorpsstraat niet zou ontsieren. Het huis is gebouwd met stenen van de streek: de ramen en de tegels in blauwe steen, het dak in leisteen en de gevels zijn bekleed met onbehandeld eikenhout. De bijzondere zorg die besteed is aan de inrichting en het gebruik van de materialen geeft de gîte een authentieke en toch moderne uitstraling. ‘We hebben gezocht naar oude, comfortabele en smaakvolle materialen. Behalve de grenen latten in het plafond is de rest allemaal in eik. Mijn man heeft overigens alle meubels ontworpen. Eigenhandig heeft hij de tafel en de stoelen in de living gemaakt, de bankkist in het salon, de bureaus in de kamers, de nachttafels die gemaakt zijn van boomstronken… De lampen van Stéphane Davidts, de kussens en de zetels, de open haard, de etsen, de noir-de-lunekleur op de muren… alles geeft blijk van passie. We hebben in dit huis gewerkt alsof we hier zouden komen wonen. Onze gasten voelen dat ook. Twintig procent komt geregeld terug. Ze stellen het op prijs dat de grootte van de gîte niets wegneemt van zijn charme’.

Aan het einde van het veld burlt een hert

Met vier tweepersoonskamers, waarvan twee met een eigen badkamer, en zes stapelbedden in de slaapzaal (en speelkamer) voor de kinderen kan Le Pré du Cerf veertien gasten ontvangen. Die kunnen in de zomer genieten van het halfoverdekte terras, de tuinmeubelen en al het materiaal voor de barbecue. De kinderen kunnen intussen ravotten in de weide vanwaar je bij helder weer de contouren van Saint-Hubert kunt zien. ‘De herten zijn niet zo gemakkelijk te zien, maar in september hoor je ze vaak burlen’, geeft de eigenares ons mee. Al wat met herten en bossen te maken heeft, heeft ze verwerkt als rode draad in de hele gîte. Om meteen de toon te zetten, staat er voor de gasten in de keuken een fles Spaanse wijn met een hert op het etiket. ‘Onze gasten zijn doorgaans Belgen, de helft Franstalig, de helft Nederlandstalig’, verduidelijkt Laurence. ‘Het zijn families of groepen vrienden die hier een rustig weekend komen doorbrengen en die willen genieten van de vele wandelwegen in de dichte bossen van Saint- Hubert en Mirwart’.

‘We hebben gezocht naar oude, comfortabele en smaakvolle materialen. Behalve de grenen latten in het plafond is de rest allemaal in eik. Mijn man heeft overigens alle meubels ontworpen. Eigenhandig heeft hij de tafel en de stoelen in de living gemaakt, de bankkist in het salon, de bureaus in de kamers, de nachttafels die gemaakt zijn van boomstronken…’

informatie

Le Pré du Cerf
Rue de Libin, 11
B-6890 Smuid
+32 (0)83 21 69 78
+32 (0)473 39 22 93
www.lepreducerf.be

TE ZIEN, TE DOEN

Redu en de Fourneau Saint-Michel

Het dorpje Redu met zijn tweeëntwintig boekenwinkeltjes, goed voor twee kilometer boekenrekken, is een van de lievelingsplekken van Laurence de Hults. Maar hier vind je ook ateliers, ambachtslui en gastvrije cafeetjes. Een andere lievelingsplek is de Fourneau Saint-Michel, die waarschijnlijk eerder gezinnen zal aantrekken. ‘De Nederlandstaligen bezoeken sowieso de grotten van Han, maar iedereen houdt van een wandeling in het bos. Een van die wandelingen zal vooral de kinderen aanspreken, want die is gebaseerd op de legende van Marie Gobaille. Vertrekkend vanuit Smuid loopt de wandelweg langs het riviertje de Lhomme naar Mirwart, tot aan de rots waar die heks veranderde in een paard toen de plaatselijke bevolking haar probeerde te vangen. Als je dat verhaal hoort, begrijp je waarom de inwoners van Smuid wolven genoemd worden.

Met de steun van het Algemeen Commissariaat voor Toerisme