© Hostellerie Lafarques

 
Hostellerie Lafarques, halverwege tussen Spa en Chaudfontaine, is bij gastronomen een bekend begrip. Het landhuis werd
in 1927 opgetrokken voor de familie Zurstrassen, de ‘wolbaronnen’ van Verviers. In de loop van de jaren zestig van de vorige eeuw werd het domein aan de oevers van de Vesder, omringd door een groot bosrijk park van 13 hectare, omgevormd tot meisjesinternaat. Nadat Michel en Agnès Lafarque het in 1989 aankochten, groeide de locatie al gauw uit tot tempel van de Belgische gastronomie, erkend door de Michelingids (twee sterren) en door Gault&Millau, die reeds vol bewondering sprak over de ‘verfijnde bereidingen die blijk geven van een grote beheersing van de cuissons’. Didier Galet (van het gelijknamige restaurant in Sprimont) bewaart mooie herinneringen aan de tien jaar die hij naast chef Michel doorbracht, die hem alles leerde over stiptheid, nauwkeurigheid en persoonlijkheid.

Grootscheepse renovatiewerken

Het plotse overlijden van Michel Lafarque in mei 2003 was een heuse schok. Dankzij de komst van de Franse chef uit de Jura, Samuel Blanc, die al snel een Michelinster in de wacht sleepte, kon de reputatie van het huis gelukkig gevrijwaard blijven. Ook bij Jan Huygen, voormalig directeur van een Zwitserse hotelschool, die het restaurant in oktober 2007 aankocht, bleef de kwaliteit ongewijzigd. De eigenaar en chef kozen resoluut voor een aparte mix van lokale producten, wilde kruiden en groenten uit de moestuin met internationale smaken. Onder leiding van Jan Huygen werden de salon, de bar, de hall en de zaal van het restaurant gerenoveerd, en ook de keuken kreeg een welkome verjongingskuur. Bovendien werden de kamers grondig onder handen genomen en ook het park, de toegangsweg en omgeving kregen een opknapbeurt.

“ Toen ik de teugels overnam in Lafarques, wilde ik het graag in ere herstellen, in een resoluut eigentijds kader en met een creatieve keuken, steeds volgens de nieuwste inzichten.” (Olivier Tucki)

© Hostellerie Lafarques

© Hostellerie Lafarques