Oude boerderij krijgt slimme verbouwing

Maar weinig Waalse dorpen kunnen er zich op beroemen ooit leengoederen van de Tempeliers te zijn geweest. Villers-le-Temple, gelegen tussen Hoei en Luik, is er één van, samen met Saint-Léger, Templeuve, Doornik, Rumes en Hagrimont. Kort na zijn terugkeer uit het Heilig Land in 1260 liet Gérard de Villers, ridder van de Tempelorde, een commanderij bouwen in Villers-en-Condroz. Dit goed, bestaande uit een versterkte woning met vier torens, een kapel en agrarische gebouwen met stallen en schuren, werd het centrum van de Orde van de Tempeliers in Haspengouw en lag aan de basis van de benaming Villers-le-Temple.

Circa 750 jaar later stoppen er geen ridders in wapenrusting meer in deze deelgemeente van Nandrin, maar wel reizigers, die voornamelijk afkomstig zijn uit België, Frankrijk, Nederland en Duitsland. Het is de ideale plek om samen met het hele gezin te genieten van de natuur en het rijke erfgoed in de regio. En tenzij om een blik te werpen op de overblijvende gebouwen houdt men niet langer halt voor de toegangspoort van de commanderij, midden in het dorp. Neen, nu trekt men naar een voormalige, 19de-eeuwse boerderij, opgetrokken met de typische natuursteen uit de streek. Ruim twee jaar geleden werd ze namelijk omgebouwd tot een aantrekkelijke vakantiewoning voor 8 à 9 personen.

Vier huisjes in één

De gastheren zijn Marianne de Laminne en Marc de Biseau, jonggepensioneerden uit Rotheux (Neupré). We zullen hier niet hun herkomst schetsen, maar kunnen wel zeggen dat, ook al stammen ze niet uit een geslacht van bouwers, ze toch samen een passie voor renovatie delen. “Vóór dit pand hebben we al verschillende andere stijlvolle huizen gerestaureerd,” verklaren de twee doe-het-zelvers. “We denken graag na over de nieuwe bestemming van de vertrekken, over de manier om ze te veranderen en te verfraaien, en pas dan gaan we aan de slag en werken we alles zorgvuldig af. Een geslaagde inrichting is de kers op de taart. Het bijzondere aan dit pand is dat het eigenlijk bestaat uit vier oude huisjes waarvan de deur niet uitgeeft op het huidige wegennet, maar wel op een steegje aan de achterkant. We hebben daar een ruim, zuidgericht terras van gemaakt. Vroeger was het huis de eigendom van een timmerman, een bekende figuur in het dorp, die zijn werkplaats had in het haakse gebouw, waarvan de benedenverdieping ooit dienstdeed als stal, terwijl de etage gebruikt werd als hooizolder. Vrij snel kwamen we op het idee om het hoofdgebouw te vergroten door een van de muren van de werkplaats uit te breken, maar omdat een kleine doorgang het afscheidde van het huis, moesten we een soort verbinding maken.”

Van stal tot salon

Die realisatie mag men zowel gedurfd als uitgekiend noemen. Door aan de kant van het terras twee grote ramen te plaatsen, is de vroegere stal uitgegroeid tot een heldere, gezellige salon met houtkachel en televisie. De architect adviseerde het koppel om de plafondgewelven gedeeltelijk door te breken en zo de verdieping te openen. De oude hooizolder is nu verdeeld in drie delen: een mezzanine met twee eenpersoonsbedden die vooral kinderen aanspreken, en een ruime kamer met tweepersoonsbed en badkamer. Een bijzonder prettige suite die naar verluidt in de smaak valt bij de gasten.

“Het hoofdgebouw werd ook compleet verbouwd,”leggen de eigenaars uit. “De verdieping telt drie slaapkamers, een badkamer en een douchekamer. Alle ramen bevinden zich aan de zuidkant en kijken uit op het terras en de tuin, evenals op de uitgestrekte boomgaard van de buur. Zowel ’s winters als ’s zomers dartelen hier enkele paarden rond.”

Tussen het rustieke meubilair en de decoratievoorwerpen die de eigenaars opspoorden op eBay of in speciaalzaken ontdekken de verbaasde gasten nog enkele oude werktuigen die de vroegere eigenaars achterlieten op zolder. Vandaag draagt dat gereedschap bij tot de ietwat aparte, maar toch stijlvolle decoratie van het huis. We denken hierbij aan een eg, een grote hark of gritsel, een blokschaaf, en een couvier, een instrument dat gebruikt werd als houder voor de aanzetsteen van de zeis – de boer hing dat etui aan zijn riem. Geen twijfel mogelijk, we zijn hier op het platteland!

Adres van ‘La Musardière’

Thier du Marnave, 7

B-4550 Villers-le-Temple (Éghezée)

+32 (0)475 44 58 12

lamusardiere@skynet.be

http://gitelamusardiere.blogspot.be

WAT IS ER TE ZIEN EN TE DOEN?

Het kasteel van Modave

Terwijl de vrouw des huizes de teugels van La Musardière in handen heeft, is haar echtgenoot belast met een andere taak. Hij moet zijn gasten inlichten over de vele toeristische bezienswaardigheden in de regio. Het koppel steekt het niet onder stoelen of banken: voor hen is het kasteel van Modave, of kasteel van de graven van Marchin, een absolute aanrader. Marchin verwijst naar de naam van de man die dit kleinood in de 17de eeuw liet heropbouwen. Hij hield ook toezicht op de constructie van het hydraulische rad dat het water van de Hoyoux oppompte, om het naar het kasteel te leiden. Dit toestel stond model voor de befaamde machine van Marly, die ten tijde van Lodewijk XIV het water uit de Seine opstuwde naar het kasteel van Versailles (zie WAW nr. 13, juni 2011).

Tussen de uitgebreide documentatie die de toeristen kunnen raadplegen, vindt men ook informatie over de stad Hoei, het recreatiepark Mont Mosan, de kristalfabrieken van Val-Saint-Lambert en het kasteel van Jehay… “En uiteraard moet men hier ook proeven van de vele streekproducten,” benadrukken de eigenaars. “Op amper tien kilometer van de vakantiewoning bevinden zich de Ferme de l’Abbaye (boter, room en melk), de Ferme de la Commanderie (vlees en zelfgemaakte bereidingen), de Ferme de Limet (gevogelte) en de Ferme de Neuville (zuivelproducten, kippen en kaas). Men kan hier dus vertrekken met een mand vol lekkers.”

Met de steun van het Algemeen Commissariaat voor Toerisme