“Le temps des cerises” van Charles Trenet! Zou er één lied ooit zo dikwijls zijn gezongen of gecoverd?  Er bestaan veel versies van, zoals die van Yves Montand, maar deze hymne aan de liefdesmelancholie is, althans in Frankrijk, een symbool geworden van poëzie “op de manier van vroeger” en ook van... gastronomie op Franse wijze. 

In België werd dat prachtige lied in Namen op twee manieren uitgevoerd. ‘Le Temps des Cerises’ was eerst een muziekfestival. In het midden van de jaren 1970 wilde Bernard Gilain, radioproducer bij de RTBF-Namen, zijn muzikale en radiohorizon verruimen. In Floreffe nodigde hij toen veel zangers en groepen uit die muzikale tradities van Wallonië en van andere Europese culturele minderheden vertolkten. Hij maakte een muziekfestival dat tot in 1979 toonaangevend zou zijn voor interculturele ontmoetingen in een haast familiale sfeer.

Maar ‘Le Temps des Cerises’ van Namen is vooral een restaurantje dat niet alleen de traditie en de geest van het chanson en van het gelijknamige festival voortzet. Het betekent voor Namen wat ‘Le Bouchon’ betekent voor Lyon, namelijk een restaurant met een typisch kader, waar men elkaar ontmoet in een ontspannen en gezellige sfeer rond een goed huisgemaakt gerecht en een lekker glas wijn van een kleine producent die de baas ergens in Frankrijk of elders gevonden heeft.

“Dodo”, Fanny en Benoit…

De baas, dat is “Dodo” alias Dominique Renson! Een kloeke kerel, een en al glimlach en spotternij, die eerst houthakker was en pas later aan het fornuis is gaan staan. Nu houdt hij de teugels van het “kersenhuis” stevig in de hand. Kersenrode gevel en vitrine, rood en wit geblokte tafelkleden, allemaal elementen die wandelaars naar die hartelijke en gezellige plaats lokken. Bewijs daarvan zijn de handtekeningen en de getuigenissen – op de muren! – van beroemde klanten zoals Marcel Amont, Marie-Paule Belle, Charlotte Rampling, Cécile de France, Murielle Dacq, Niels Arestrup, Philippe Vauchel, de betreurde Bernard Giraudeau, Fanny Ardant, Steve Houben, Olivier Gourmet, Benoît Poelvoorde en andere kunstenaars uit binnen en buitenland, die soms van een bezoek aan de Koninklijke Schouwburg van Namen of aan het Internationaal Festival van de Franstalige Film profiteren om hier eens lekker te gaan eten!

© Daniel Pierret

 De kaart van ‘Le Temps des Cerises’ is van hetzelfde gehalte. Ze straalt de authenticiteit van de streek uit en waagt zich zelfs aan wat gastronomische humor. Zo kan de varkenssnuit, die natuurlijk heel lekker is, bij sommige “gevoelige” zielen wel eens afkeer wekken wanneer hij wordt opgediend met twee frieten in de neusgaten en mayonaise die daar uitstroomt... Lachen gegarandeerd! En dan zijn er die (heerlijk geroosterde) worstjes van ingewandsvlees, die gebraden hammetjes met of zonder Samber-en-Maassaus, die Naamse wijngaardslakken, die visgerechten volgens de vangst van de dag, die huisgemaakte kalfskop in tomatensaus enz.

Dodo maakt altijd een streekgebonden keuken – die “Franse keuken” wordt genoemd in de ‘Guide du Routard’ waarin hij elk jaar staat – maar het allerbeste is voorbehouden aan enkele “promotierecepten”. Wanneer bijvoorbeeld zijn vriend, de brouwer François Tonglet, een uitstekend kriekenbier zoals de ‘Triek’ maakt, zorgt hij voor een (sublieme) schotel “karbonaden met Triek” om dat nieuwe bier te promoten en enkele fijnproevers te plezieren. Als die tenminste op het juiste moment langskomen, want de kaart varieert naargelang de jaargetijden en volgens wat er verkrijgbaar is.

Geuren naar druiven

De ‘Bouchon’-sfeer in ‘Le Temps des Cerises’ wordt nog versterkt door die “gastentafel” naast de keuken, waar Dodo graag enkele bekende of toevallige klanten laat aanschuiven. En dan schenkt hij hun een van die goede wijnen die hij ontdekte in een kelder in de Languedoc, de Jura, langs de Loire of in de streek van Mâcon.

Bij gastronomische producten of traditionele gerechten uit Wallonië of andere streken die hij graag promoot, schenkt Dominique Renson altijd een wijn die hij zelf ontdekte. Zo trekt deze rasechte motorrijder er af en toe op uit naar een of andere streek om kleine wijnen te zoeken die, in tegenstelling tot wat hij “bocht” noemt, lekker geuren naar druiven en het gehemelte strelen!

Als goede Waal die altijd de haan op de omslag van zijn voorschoot draagt, besluit Dodo de maaltijd van zijn gasten meestal met een glaasje pékèt (jenever) “van bij ons”... Zo zijn de klanten van ‘Le Temps des Cerises’ uit Namen mettertijd meer gasten dan klanten en meer vrienden dan voorbijgangers geworden. In alle geval zijn het lekkerbekken die van heerlijke momenten aan een welgedekte tafel genieten!

Le Temps des Cerises
Rue des brasseurs, 22
B-5000 Namur
+32 (0)478 21 00 99
dodocerises@gmail.com
http://cerises.be