Lood in goud of water in wijn veranderen kan helaas niet. Maar zou je wel geld kunnen maken van makarons? Een student van 23 jaar heeft dat voor elkaar gekregen. Michaël Labro, arts in opleiding en sinds zijn kinderjaren bezeten van gebak, is de hoofdpersoon van een succesverhaal dat naar amandelen smaakt.

Michaël Labro wordt geboren onder een gelukkig gesternte. Samen met zijn ouders, die allebei ingenieur zijn, hangt hij als kind vaak rond op een manege, waar hij al het talent heeft om zijn hobby te combineren met gevoel voor zaken. Elk weekend maakt hij zoetigheid, die hij aan de ruiters verkoopt. “Ik verkocht mijn gebakjes voor een paar euro’s. Het doel was niet om winst te maken,maar alleen om de kosten van de grondstoffen terug te verdienen, zodat ik elke week verder kon”, herinnert hij zich. In 2010 krijgt hij een FNACcadeaubon van 20 euro, die hij besteedt aan een boek over makarons. Die lekkernijen zijn een trend aan het worden, zodat Michaël een waardige uitdaging vindt voor zijn ambities. Zelf experimenteren is niet meer genoeg om een bevredigend resultaat tehalen en omdat de jonge Labro een perfectionistische durfal is, wendt hij zich tot de culinair journaliste Mercotte om zijn producten te verfijnen. De Franse gastronome, die het tv-programma ‘LeMeilleur Pâtissier’ presenteert, reageert op het verzoek van de Luikenaar en geeft hem enkele tips.

Door zijn volharding en nieuwsgierigheid lukt het Michaël om de makarons van zijn dromen temaken. Michaëls beste vriend Antoine is helemaal weg van deze makarons en komt op het idee om ze te gaan verkopen. De jongens zitten in het laatste jaar van de middelbare school wanneer ze met hun lekkernijen langs de deuren gaan. Samen bereiden en verpakken ze de makarons, en leveren en beheren ze de bestellingen, die direct een stijgende lijn vertonen. Buren, kennissen en mensen die het van anderen hebben gehoord, zijn zodanig gecharmeerd van hun producten dat het aantal klanten in de honderden loopt.

Als gevolg van dit onverwachte succes moet Michaël Labro snel een alternatief vinden voor de ouderlijke keuken, die inmiddels te klein is geworden. Op 18-jarige leeftijd opent hij daarom in Grivegnée zijn eerste werkplaats voor de vervaardiging van makarons. In deze ruimte van 80 m², die aan alle eisen van het FAVV voldoet, kan hij enkele honderden makarons per week maken. Dat is het begin van M&A Macarons, het eigen bedrijfje van Michaël en Antoine.

Toekomstige arts en jonge ondernemer

Michaël is een van die zeldzame mensen bij wie altijd alles lukt. Zo doorloopt hij zonder moeite in één ruk de eerste vier jaar van zijn geneeskundestudie, terwijl hij daarnaast M&A Macaronsopbouwt. In die periode besluit Antoine uit het bedrijf te stappen, omdat hij zich volledig aan zijnstudie wil wijden. Michaël blijft echter zijn weg vervolgen, zonder te weten dat het lot hem kortdaarna opnieuw een duwtje in de rug zal geven. In 2014 erkent het college van bestuur van deUniversiteit van Luik (ULg) namelijk officieel de status van studentondernemer. Na de UniversiteitGent, die drie jaar eerder hetzelfde heeft gedaan, biedt ook de ULg bepaalde studenten op die manier de mogelijkheid om hun universitaire studie gemakkelijker te combineren met een eigen bedrijf. Dat is een zegen voor Michaël, die daardoor in aanmerking komt voor aangepaste college- en examenroosters en spreiding van zijn studie. In het academisch jaar 2015- 2016 begint hij zo aan het tweede deel van zijn artsenopleiding, die hij over twee jaar mag uitsmeren. Naast aangepaste roosters kunnen Michaël en andere studentondernemers van de ULg tegenwoordig hulp krijgen bijhun ondernemingsplan. Aan iedere ondernemer in opleiding worden tutors uit de academische wereld en het bedrijfsleven toegewezen, die hen bij hun economische en commerciële ontwikkeling helpen. Omdat Michaël voor het vervolg van zijn studie voornamelijk praktijkstages moet lopen, zet de jonge ondernemer zijn artsenopleiding voorlopig even in de ijskast. Wettelijk gezien heeft hij vijf jaar de tijd om met zijn stages te beginnen voordat zijn theoretische kennis niet meer geldig is. Hij gaat zich dus vijf jaar inzetten om M&A Macarons volledig tot ontwikkeling te brengen. En we hebben zo’n vermoeden dat hij al aardig op weg is…

Groot worden

Terwijl Michaël zijn derde reeks examens aan het einde van het jaar afsluit, tekent hij een samenwerkingsovereenkomst met de Belgische tak van de keten Point Chaud. Door deze voordelige zet kan zijn bedrijfje zich ontwikkelen en kan hij het productieapparaat met eigen middelen versterken. Datzelfde jaar laat Philippe Lhoest, die tot dan toe levensmiddelenadviseur is, zich doorMichaël overhalen. Samen beginnen ze in 2014 met PMSweet SPRL en brengen ze het productieapparaat over naar een groter pand. Tegenwoordig hebben ze 280 m² aan kantoren en werkplaatsen aan de rue de la Brasserie in Luik, waar dertien fulltime werknemers alle fasen van de productie verzorgen, inclusief het handmatig verpakken van de makarons.

Dankzij de inspanningen van beide partners blijft PMSweet SPRL maar groeien. Alleen al in België heeft het bedrijf momenteel zo’n honderd klanten, waaronder de keten Delhaize. Maar de Belgische markt volstaat niet meer voor de ambitieuze fijnproevers. Hongkong, China, de Verenigde Staten en het Filmfestival van Cannes – alleen dat al – vechten tegenwoordig om de makarons uit Luik. Met een orderboek dat elk jaar beter gevuld is, boekte PMSweet SPRL een omzet van 250.000 euro in 2014 en 1.300.000 euro in 2015.

Jezelf onderscheiden

Hoewel Michaël Labro zijn succes voor een deel te danken heeft aan zijn banketbakkerstalent, is de marketingstrategie ook belangrijk. Hij heeft er namelijk voor gekozen om als groothandel te fungeren. Zo kan hij zijn distributeurs concurrerende prijzen bieden. Hij hoeft niet voor merkbekendheid te zorgen en beperkt zich ertoe om zijn producten rechtstreeks aan te bieden aan grote internationale winkelketens, die grote hoeveelheden afnemen. Ook particulieren kunnen producten op bestelling rechtstreeks bij de werkplaats betrekken.

Wat betreft smaak en kwaliteit, onderscheiden de lekkernijen van Michaël zich van de producten die je in de supermarkt vindt. De gebruikte chocolade is rechtstreeks afkomstig van Valrhona. In plaats van jam wordt uitsluitend ganache gebruikt en er wordt alleen gewerkt met natuurlijke kleurstoffen. De eindproducten hebben allemaal een mooi formaat en met uitzondering van de speculaasmakaron worden alle varianten zonder gluten gemaakt. Maar de jonge ondernemer-banketbakker-arts heeft vooral de enige techniek ter wereld ontwikkeld die het mogelijk maakt om het suikergehalte van de makaron te verlagen. En dat is uitstekend nieuws voor de liefhebbers van zoute makarons.

www.macaronsma.com

STUDENTONDERNEMERS, EEN RAS IN OPKOMST

M&A Macarons, FirstFace, Easy-Note, Note Campus, Constellar en Copy Sim zijn enkele voorbeeldenvan start-ups die studentondernemers van de Universiteit van Luik sinds 2014 hebben opgericht. Zestuderen om arts, handelsingenieur, IT’er, dierenarts of boekhandelaar te worden en zetten ondertussen hun eigen bedrijfje op poten. Maar marktleider word je niet door in de schoolbanken te gaan zitten. Bijna twintig jaar geleden startte de Université catholique de Louvain (UCL) met een programma dat destijds uniek was in de wereld. Sinds 1997 verzorgt de UCL namelijk een interdisciplinaire ondernemersopleiding. En in 2011 voerde de Universiteit Gent voor het eerst inBelgië de status van studentondernemer in. De ULg volgde dit voorbeeld in 2014 en de UCL inseptember 2015. Tijdens de opening van het voorbije academische jaar heeft de UCL haar ‘Projetpour Étudiants a Profil Spécifique’ (PEPS) uitgebreid naar studentondernemers. Tot die tijd was de PEPS-status voorbehouden aan studenten die op hoog niveau aan kunst of sport deden en aan studenten die een handicap of bijzonder ernstige gezondheidsproblemen hadden. De PEPS-status bood deze studenten de mogelijkheid om hun roosters en studieprogramma’s aan hun verplichtingen en beperkingen aan te passen. Sinds september vorig jaar kent de UCL deze status dus ook toe aan studentondernemers en activiteitenontwikkelaars. Twintig studenten hebben in dit verband een concreet ondernemingsplan met een sociaal of commercieel doel gepresenteerd. Dertien van hen zijn geselecteerd voor het proefproject van het afgelopen jaar. Deze dertien ambitieuze jongeren vertegenwoordigen elf ondernemingsplannen (sommigen werken namelijk met zijn tweeën). Enkele studenten vormen bovendien teams die verdeeld zijn over Bergen en Louvain-la-Neuve, de twee locaties van de UCL.

“De keuze is gevallen op goed uitgewerkte plannen, die het stadium van idee al zijn gepasseerd”, zegt Léa Eeckhout, trainingsmanager van de UCL. “De aanvraag moet gebaseerd zijn op een activiteit die al groei vertoont. Belangrijk is ook dat wordt gekeken naar de universitaire loopbaan van elke student, zodat hij de nodige bagage heeft om eventueel iets anders te gaan doen.” Zestig verdiende studiepunten zijn dus noodzakelijk. Aan het einde van het eerste jaar constateert de UCL dat de beste ideeën afkomstig zijn van multidisciplinaire teams. “De winnende teams bestaan vaak uit meerdere studenten van verschillende faculteiten. We zijn opmerkelijke en bijzonder vernieuwende projecten tegengekomen op basis van de combinatie van zeer uiteenlopende capaciteiten”, zegt Léa Eeckhoutblij. Hoewel de studenten over het algemeen wel belangstelling hebben voor de status van studentondernemer, lijken ze vooral te streven naar officiële erkenning. Een aangepast rooster of studiespreiding is dus niet hun voornaamste doel. “Studentondernemers zijn vaak heel dapperejongeren, die hun uren niet tellen en die gemotiveerd en ambitieus zijn. Ze zijn zonder meer in staat om alles tegelijk aan te pakken. We hebben trouwens maar heel weinig studiespreidingsaanvragengekregen. Wat ze vooral willen, is erkenning van hun status, zowel door hun faculteit als door hunzakelijke contactpersonen of toekomstige werkgever”, verzekert Léa Eeckhout. De Waalse economielijkt dus mooie tijden tegemoet te gaan. Onderwijs, ambitie en goede ideeën beloven binnenkort eengeduchte drie-eenheid te vormen. En de glazen toren met 1500 makarons van Labro op hetFilmfestival van Cannes spreekt dat niet tegen.