In 2013 kregen twee jongeren uit Bergen het idee om verrines op basis van aardappelen te maken. Vandaag verkopen deze ecologische producten als zoete broodjes.

Studeren leidt tot alles, als je maar genoeg ideeën hebt. Hélène Hoyois is graficus en webdesigner, Thibaut Gilquin is binnenhuisarchitect. Deze jongeren uit Bergen leerden elkaar kennen op de banken van de hogeschool Arts au Carré (Arts2). De twee hebben geen internetsites of ingenieuze, comfortabele ruimtes bedacht, getekend of ontworpen, maar wel… eetbare verrines. Gedaan met de kleine plastic recipiënten waarmee u niet weet wat te doen nadat u het vruchtvlees van een avocado, de verse kaas en de reepjes zalm bedekt met foreleitjes hebt opgeslokt. Hun ‘Do Eat’- verrines zijn gemaakt van aardappel en water, en worden samen met de hapjes waarmee ze zijn gevuld, opgegeten. Zo kunt u uw glaasje champagne in de hand houden.

Weg met de afwas!

‘Het was na een avondje televisie met ons bord op de knieën, dat Hélène met het idee kwam om een eetbaar bord te ontwerpen, zodat je de vaat niet meer hoeft te doen’, vertelt Thibaut die toegeeft dat luiheid vaak de katalysator voor grote uitvindingen is geweest. ‘Van een bord zijn we overgestapt op verrines nadat we tijdens vernissages – want we zijn kunstliefhebbers – zagen hoeveel afval er na afloop van recepties ontstond door wegwerpservies.’

Na enkele tests en probeersels kreeg het prototype van Thibaut gestalte als een verrine gemaakt van aardappelzetmeel, een krokant en knapperig recipiënt, erg handig tijdens recepties en walking dinners. ‘Ik had al eerder met aardappel gewerkt en wist dat de textuur van dat zetmeel verschillende voordelen had in vergelijking met zetmeel van tarwe, maïs of bananen’, legt Thibaut uit.

Ondersteund door NEST’up

Begin 2013 beslist het koppel zijn project ter goedkeuring voor te leggen aan NEST’up, het accelerator-programma voor start-ups, ondersteund door Creative Wallonia. De begeleiders die hen adviseren, overtuigen hen dat het idee kan leiden tot de oprichting van een onderneming als het beter wordt uitgewerkt. En zo sluiten Hélène en Thibaut zich drie maanden op in het Axisparc van Mont-Saint-Guibert in een ruimte die gereserveerd is voor de opleiding van jonge oprichters. ‘We hadden totaal geen idee van het commerciële aspect van een onderneming’, zegt Hélène. ‘Het team van NEST'up heeft ons dus geleerd hoe we een businessplan en een financieel plan moesten opstellen, hoe we ons product kunnen commercialiseren (naam, logo,…) en hoe we het konden verdedigen bij partners en financiers.’

Het resultaat van deze intensieve coaching was dat in september 2013 ‘Do Eat’ boven de doopvont werd gehouden. Sinds anderhalf jaar zijn hun producten te koop in de winkel. Ze worden aangeboden in verpakkingen van 25 verrines in verschillende vormen: een lotus, een lepel, een kano of een tulp. ‘Het aardappelzetmeel wordt ons geleverd door een voedingsmiddelenbedrijf in Nederland’, legt Thibaut uit. De verrines worden gemaakt en geïmpregneerd door Les Ateliers de Tertre in Saint-Ghislain, een beschermde werkplaats die personen met een handicap in staat stelt een beroepsactiviteit uit te oefenen. Ondertussen denkt het koppel na over het ontwerp van een specifieke machine, want zowel in Wallonië en Brussel als in de buurlanden blijft de vraag toenemen.

Génération W

De nieuwe onderneming, gevestigd in het Axisparc in Mont-Saint-Guibert, is er niet alleen in geslaagd particulieren te verleiden via de verkoop in gespecialiseerde winkels en andere delicatessenzaken, maar heeft ook grote chefs overtuigd, zoals Jean-Philippe Watteyne (iCook, Mons), Clément Petitjean (La Grappe d’Or, Torgny) en Ludovic Vanackere (L’Atelier de Bossimé), zonder de alomtegenwoordige Sang Hoon Degeimbre (L’Air du Temps, Liernu) te vergeten. Verschillende chefs dus die Waalse streekproducten promoten binnen ‘Génération W’. ‘Van klanten zijn ze partners geworden,’ aldus Thibaut, ‘aangezien ze ermee hebben ingestemd ons enkele recepten voor onze verrines te geven die we in de verpakkingen stoppen.’

Hélène schrijft het succes van de verrines toe aan hun originaliteit en handigheid, maar ook aan het recept ervan. Ze zijn gezond en natuurlijk, en worden zonder vetstoffen of additieven gemaakt, waardoor de smaak van de bereidingen die ze bevatten behouden blijft, of dat nu zoete of zoute hapjes zijn. ‘Bovendien is het een ecologisch product’, onderstreept de jonge onderneemster, die aankondigt dat binnenkort de kit ‘Do Eat Yourself’ op de markt komt, om zelf verrines te maken. ‘In een bepaald gaan de mensen dus toch voor afwas zorgen’, grapt Thibaut.

www.doeat.com