Geolokalisatie, geomatica, cartografie, verkokering, GIP… zegt u dat niet veel? Het is niettemin het stokpaardje van Olivier Dubois, de CEO van OSCARS.
Deze gepassioneerde ondernemer heeft zijn activiteiten onlangs overgebracht naar Andenne, de stad waar hij is opgegroeid. En daarmee is de kous nog niet af!
Olivier Dubois is overduidelijk een nerd. Tijdens zijn informaticastudie interesseert hij zich sterk voor geografische informatiesystemen (GIS), dat wil zeggen cartografie, en voor geomatica, dat wil zeggen informatica in verband met geografie. Zijn stages geven hem de kans om zich vertrouwd te maken met de databases van de softwarereus Oracle, meer bepaald met de component Oracle Spatial. Nadat hij in 2000 zijn diploma heeft gehaald, wordt hij in dienst genomen door de Brusselse vestiging van Oracle. Enkele jaren later beseft de informaticus, die inmiddels de nodige ervaring heeft opgedaan, dat Oracle Spatial nog leemtes vertoont. Als geboren ondernemer met veel contacten besluit hij zijn eigen bedrijf op te richten, dat het gebruik van cartografie in de moderne informatica wil verbeteren. Hij geeft het de gewichtige naam Oracle Spatial Consulting and Resourcing Services, afgekort OSCARS.
Oracle's headquarters in Redwood City, California
OSCARS 1.0
In 2007 ontstaat in Luxemburg de eerste versie van het bedrijf, dat voornamelijk projecten in Frankrijk uitvoert. “In het begin gaf ik trainingen in het gebruik van Oracle Spatial en verleende ik service. Ik werkte veel met Franse instellingen, zoals grote steden (Lille Métropole, gemeente Bordeaux) en departementsraden, en vervolgens aan een nieuw project voor een luchthaven.” Een van zijn klanten, Aéroports de Paris, kent hem de Oracle Spatial Excellence Award 2012 toe in de categorie ‘beste partner’. Hij wordt uitgenodigd om zijn prijs op te halen in Washington. “Dat eerste succes heeft het hele beeld van het bedrijf bevestigd. Ik had OSCARS opgericht om de beste in mijn vak te zijn. Mijn eerste doel had ik dus bereikt, maar hoe kon ik het bedrijf tot ontwikkeling brengen en laten groeien?”
Door de ervaring met Aéroports de Paris komt hij op het idee om een speciaal product te ontwikkelen. “De meeste bestaande applicaties voor geolokalisatie (d.w.z. het volgen van objecten) leveren eenvoudig gezegd een scherm waarop punten bewegen. Deze applicaties slaan de gegevens op en analyseren ze pas één of twee dagen later. Maar het is niet mogelijk om realtime beslissingen te nemen op basis van de positie van een object. Zo ben ik op het idee gekomen om het Geo Intelligent Platform (GIP) te ontwikkelen, een systeem dat geolokalisatie gebruikt om mensen te waarschuwen en realtime beslissingen te laten nemen.”
Aéroport de Roissy-Charles-de-Gaulle
Liever een voorbeeld dan een lang verhaal
Terug naar de winter van 2010: een periode van strenge vorst gaat gepaard met zware sneeuwval. Olivier Dubois, die vastzit op een van de Parijse luchthavens, weet dan niet dat hij door deze gebeurtenis aan het denken wordt gezet. “De weersomstandigheden hadden grote gevolgen. Hoewel de luchthaveninfrastructuur wel tegen zo’n situatie is opgewassen, was er een samenloop van omstandigheden waardoor de complete luchthaven een hele tijd (te) slecht functioneerde. De belangrijkste reden hiervoor was dat er onvoldoende informatie werd uitgewisseld tussen de verschillende betrokkenen bij een crisissituatie, zoals die periode van zware sneeuwval. Er werd weliswaar gediscussieerd en vergaderd, maar kleine dingen zagen ze over het hoofd. Er was bijvoorbeeld net een vliegtuig geland, dat zich aan het einde van de landingsbaan bevond en daar niet weg kon, omdat de toegewezen parkeerplaats wegens gebrekkige communicatie niet sneeuwvrij was gemaakt. Dat soort kleine details hadden de operationele leiders van de verschillende afdelingen niet opgemerkt. Kortom, één enkel vliegtuig verlamde een tijdlang bijna de hele luchthaven, want op dezelfde baan bleven maar vliegtuigen landen, waardoor een lange rij ontstond.”
Het is een feit dat luchthavens extreem verzuild zijn, zelfs binnen hun eigen infrastructuur. Met andere woorden, degenen die voor de bagage zorgen, zorgen alleen voor de bagage. Hetzelfde geldt voor de catering, de ticketing, de refuelling enzovoort. En hogerop is er heel weinig coördinatie. Het GIP-systeem wil een samenwerking tussen deze zuilen (in vakjargon ‘kokers’ genoemd) tot stand brengen en de organisatie ‘ontkokeren’.
“Door de verkokering bestaan er 36 applicaties, die door 36 mensen worden bekeken. Op drukke momenten wordt het dan erg ingewikkeld om beslissingen te nemen wanneer die mensen vier schermen in de gaten moeten houden, zelf de link moeten leggen dat een vliegtuig naar een bepaalde parkeerplaats moet taxiën, dat de parkeerplaats in kwestie niet sneeuwvrij is gemaakt en dat dit niet op een eenvoudige manier te zien is. Met ons product maken we dat zichtbaar met meldingen als: ‘Let op, u hebt een vliegtuig aan een niet sneeuwvrij gemaakte parkeerplaats toegewezen’, waardoor ze worden gewaarschuwd voordat het te laat is.” Het GIP-systeem voegt de informatie dus samen en verrijkt zo de huidige informatiekanalen van de luchthaven. Het voegt informatie aan alle bestaande applicaties toe, waarbij het bestaande systeem niet vervangen maar verrijkt wordt. Dat gebeurt door verschillende informatiebronnen te crosschecken die meestal niet worden gecrosscheckt, die niet samen worden gebruikt. Het gaat daarbij niet zozeer om realtime actie dan wel om proactiviteit. “Veel bedrijven zijn in staat om informatie te crosschecken, maar onze meerwaarde is dat we daarnaast weten waar de dingen op het moment zelf gebeuren en hoe ze volgens hun positie moeten verlopen”, benadrukt Olivier Dubois.
Een kopje koffie terwijl u wacht?
Wat is eigenlijk het nut hiervan? De geografische ruimte rond een luchthaven kan niet oneindig worden uitgebreid. De enige manier voor zo’n organisatie om meer geld te verdienen, is het vergroten van het aantal passagiers. Dat komt neer op meer vluchten en dus meer vliegtuigen die afgehandeld moeten worden*. Het gaat met andere woorden om procesverbetering. Het GIPsysteem helpt de luchthaven om het beheer te verbeteren, optimaal te functioneren en gelijktijdige beslissingen te nemen, met name dankzij een betere communicatie tussen de kokers.
De passenger experience is ook een beslissende factor waarbij het GIP-systeem een rol kan spelen. “Elke luchthaven heeft twee of drie concurrenten in een straal van 150 km. Om zich van elkaar te onderscheiden en hun klanten aan zich te binden, moeten de luchthavendirecties hun service proberen te verbeteren. De vluchten moeten op tijd zijn, de interne organisatie moet efficiënt zijn, de sfeer moet prettig zijn, de bewegwijzering in de parkings moet kloppen en je moet geen uren in de rij staan. Het GIP-systeem kan informatie in realtime integreren om bijvoorbeeld berichten over wachtrijen te versturen en daarbij iets extra’s te bieden om de servicekwaliteit te verhogen.” Olivier Dubois licht zijn woorden toe met een grapje: “Uw vliegtuig heeft 30 minuten vertraging. Onze vriend Georges Clooney nodigt u persoonlijk uit om zijn nieuwe koffie met korting te komen proeven … en daarvoor hebt u alle tijd.” Hij vervolgt zijn verhaal: “De passagiers moeten weten dat er bij de luchthavenorganisatie mensen werken die aan hun comfort denken en de informatie over een vertraagde vlucht misschien willen gebruiken om een bezigheid of dienst aan te bieden. Het gaat erom dat deze werkers aan het welzijn van de passagiers bij elkaar worden gebracht.” Informatie die je van de een hebt gekregen, gebruiken om de ander in staat te stellen zijn marketingboodschap te verkondigen. Het is een grappig voorbeeld van ontkokering, een manier om bruggen te slaan tussen twee mensen die op dezelfde luchthaven werken, maar die niet of te weinig met elkaar praten. Het doel van het GIPsysteem is om deze zeer complexe handeling gaandeweg te organiseren om uiteindelijk tot een smart airport** te komen, waar iedereen tevreden is, de vluchten op tijd zijn en mensen graag terugkomen.
Het is goed voorstelbaar dat de grenzen van de technologie nog verder worden verlegd door bijvoorbeeld de landingsbanen niet meer de hele tijd te verlichten, maar alleen op het moment dat een vliegtuig voorbijkomt. Het doel is om de piloot te begeleiden en de complexiteit en het inherente gevaar te verkleinen. “Als je weet waar het vliegtuig zich bevindt, naar welke parkeerplaats het zich moet begeven, kun je de weg ernaartoe verlichten naar gelang het vliegtuig zich voortbeweegt. Technisch gezien kunnen we de baanvakken uiteindelijk één voor één beheren. Een soort gps op de grond, zou je kunnen zeggen.”
© design by Agence Expansion
OSCARS 2.0
Olivier Dubois zit vol met ideeën, maar zonder financiële middelen bestaat zijn innovatieve product niet. De ondernemer heeft behoefte aan publieke en private investeerders en vooral aan adviseurs. Hij wendt zich eerst tot Erik Maes, die samen met zijn vrouw het bedrijf Père Olive in Andenne heeft opgericht. “Ik heb hem mijn idee voorgelegd en uitgelegd dat mijn bedrijf al bepaalde doelen had bereikt, maar dat ik op zoek was naar adviezen, wat geleid heeft tot een investering van zijn kant. Om mijn dossier te laten bevestigen, wilde ik toch per se langsgaan bij Namur Invest. Het dossier is goedgekeurd met steun van WSL als start-upbegeleider en van het Waals Gewest en AWEX om de ontwikkeling van het bedrijf tot een goed einde te brengen.”
Eind 2013 wordt het dossier goedgekeurd door het innovatiecentrum ESA BIC in Redu onder voorwaarde dat het platform in België wordt ontwikkeld. “In eerste instantie werd me gevraagd of ik me in Redu wilde vestigen. Ik heb toen duidelijk gezegd: als ik uit Luxemburg terugkom, wil ik geen grote afstanden meer rijden. Ik vestig me dicht bij huis!” Na al die verloren uren in de auto heeft Olivier Dubois ook persoonlijke redenen om in de buurt te blijven van zijn woonplaats: als jonge vader wil hij namelijk meer tijd overhouden voor zijn twee zoontjes. “Andenne ligt tenslotte vrij centraal in Wallonië: tussen de luchthavens van Luik, Charleroi en Brussel, dicht bij alle klanten en andere lokale instellingen in het Waals Gewest en ook dicht bij de Waalse hoofdstad. Ze hebben me al gevraagd waarom we niet naast de luchthaven van Luik zitten. Maar je kunt de burgemeester van Andenne heel goed voorstellen om een luchthaven bij zijn stad te bouwen [lacht]! Mijn zeven medewerkers en ik hebben hem trouwens onlangs ontmoet. Als demonstratie hebben we toen een virtuele luchthaven naast de autosnelweg gebouwd bij de uitrit Andenne. Omdat we een start-up vol ideeën en humor zijn, mogen we ons best een beetje amuseren!”

Olivier Dubois (2e à gauche) et quelques membres de son équipe
Sinds 2010 reist de jonge CEO regelmatig naar de Verenigde Staten om OSCARS te promoten. Maar dat verandert steeds meer in een samenwerking met Oracle om kennis te nemen van de nieuwe functies van het moederbedrijf die hij in het GIP-systeem kan integreren. Tijdens zijn verblijf in Washington, San Francisco en Nashua doet Olivier Dubois sinds twee jaar interessante ontwikkelingsvoorstellen om zijn netwerk uit te breiden, zodat Oracle vertrouwen in hem krijgt en deze technologische innovatie op zijn beurt kan promoten. Dankzij de vele internationale partners gaat de export van het GIP-systeem de goede kant op. De eerste landen die van de oplossing profiteren, zijn België en Frankrijk, maar er wordt ook gemikt op Nederland (Schiphol), Duitsland (Flughafen München), Groot-Brittannië (Birmingham Airport), Ierland en Denemarken. Voor OSCARS 2.0, de nieuwe ontwikkelingstak van het bedrijf, moest een marktspecifiek businessplan opgesteld worden. Olivier Dubois besloot wijselijk om zijn activiteit op luchtvaartbeheer te richten. “Op het ogenblik zijn we werkzaam op dat gebied, maar de principes van het platform (d.w.z. gegevens gebruiken en crosschecken op basis van hun positie) kunnen net zo goed op andere gebieden worden toegepast, zoals logistiek, scheepvaart en spoorwegen. Er zitten geen grenzen aan. Daarnaast zetten we de dienstverlening aan onze huidige klanten voort met behoud van onze deskundigheid, die we ook voor de luchthavens kunnen inzetten. Met deze tak van het bedrijf kunnen we in het product blijven investeren, terwijl we de reputatie van OSCARS op andere gebieden (o.a. stedenbouw/ kadaster, nutsbedrijven en transport) vergroten.”
De vaart zit er goed in. De omschakeling van het bedrijf is vlot verlopen, zodat binnen een paar maanden al acht medewerkers zijn aangenomen. Omdat de markt veel belangstelling voor het GIP-systeem heeft, is de kans groot dat nog meer mensen in dienst worden genomen. Sinds het begin van het avontuur slaagt Olivier Dubois erin om nauwe banden met voortreffelijke partners te smeden. Hij maakt indruk door met name 100% Belgische stripverhalen – een van zijn passies – aan zijn klanten te geven en wenskaarten van de hand van diezelfde tekenaars te versturen. Op deze ‘belgitude’ laat hij zich duidelijk voorstaan in het buitenland. “De ondernemersgeest in Wallonië ontwikkelt zich duidelijk in de goede richting. Dat is ook een van de redenen waarom ik terug wilde naar mijn geboortestreek. We genieten een degelijke reputatie, want we zijn gewend om in meerdere talen te werken, we luisteren naar de klant en kunnen zijn behoeften vertalen, we zijn pragmatisch en nauwkeurig, we hebben oog voor de menselijke kant van het werk en we nemen onszelf niet altijd au sérieux.” Met een brede glimlach op zijn gezicht zegt Olivier Dubois tot besluit: “De ontwikkeling van tegenwoordig komt ongetwijfeld meer overeen met mijn persoonlijke criteria voor het bedrijf. En het feit dat ik mijn kantoor in Andenne heb gevestigd, is een groot geluk!” Een gelukkige ondernemer telt immers voor twee, nietwaar?
www.oscars-sa.eu
IN DE VOETSPOREN VAN PÈRE OLIVE
Erik Maes en zijn vrouw Christine richtten Père Olive meer dan 25 jaar geleden op in Andenne. Op een dag belt een jongeman uit hun dorp, Strud in de gemeente Gesves, aan hun deur. Hij komt deze ervaren ondernemers, die hij met eigen ogen heeft zien groeien, onbevangen om advies vragen. “Omdat we geraakt zijn door zijn onschuldige vrijmoedigheid, besluiten we naar hem te luisteren en hem een kans te geven. Hij had behoefte aan advies, wij hebben onze ervaring met hem gedeeld. Maar het is een feit dat je zonder geld niet verder komt, vandaar dat we hebben geïnvesteerd. Dat hebben we niet gedaan om hem een dienst te bewijzen, maar omdat we in zijn project, in hemzelf, geloofden. Olivier is een ondernemer met een goed plan, veel ideeën en potentieel. Hij kan delegeren, verzamelt goede mensen om zich heen en staat open voor kritiek. En het feit dat hij zijn bedrijf in Andenne heeft gevestigd, is een verstandige beslissing, zowel voor zijn gezin als voor de ontwikkeling van onze stad.” Zo mogen we het horen!