Nieuwe tentoonstellingen in het Musée de la Photographie tot 15 september 2013

Nikon Press Photo Awards 2013

Via deze wedstrijd wil Nikon de mooiste persfoto’s van Belgische persfotografen of van persfotografen die in België resideren, op de voorgrond stellen. De Nikon Press Photo Awards is bedoeld voor professionele persfotografen die in het bezit zijn van een officiële perskaart en die hun activiteit kunnen bewijzen door middel van een commerciële publicatie. Dit jaar kunnen de deelnemers kiezen uit vier categorieën: actualiteit, sport, portret en stories. Voor deze editie van 2013 zal de Nikon Press Photo Awards meer fotografen bekronen. Behalve de Nikon Press Photo Award, de traditionele eerste prijs, zal de jury enerzijds de Promising Young Photographer Award toekennen aan de meest talentvolle fotograaf die jonger is dan 30 jaar. Anderzijds zal Nikon in elke categorie die foto bekronen die het best de filosofie en de kwaliteit van deze Awards weerspiegelt. De diverse prijzen zullen bestaan uit Nikon-materiaal: voor de laureaat van de Nikon Press Photo Award ter waarde van ongeveer € 6.000 en ongeveer € 2.000 voor de winnaar van de Promising Young Photographer Award. De prijzen toegekend in elke categorie zullen een waarde hebben van ongeveer € 1000.

Nikon Press Photo Awards is een organisatie van Nikon Belux in samenwerking met het FotoMuseum Antwerpen [www.fotomuseum.be] en het Musée de la Photographie in Charleroi [www.museephoto.be].

Jens Olof Lasthein - Charleroi

Na de tentoonstelling ‘White Sea, Black Sea’ in 2010 stelde het Musée de la Photographie aan Jens Olof Lasthein voor een fotoreportage te maken over Charleroi. Daarmee werd hij de volgende fotograaf in de reeks van fotografieopdrachten die het museum geeft om een stad in verandering in beeld te brengen.

De Zweedse fotograaf Jens Olof Lasthein maakte twee reizen en bracht weken door in Charleroi om de stad en haar omgeving te doorkruisen. Hij ontmoette de inwoners, deelde hun dagelijkse leven met hen en legde de belangrijke momenten vast.

Van deze onderdompeling in de stad van de Carolorégiens levert hij ons, in een veertigtal panorama’s in kleur, een opmerkelijke reeks scènes uit het dagelijkse leven. Sterke beelden, getint door melancholie, triestheid en ernst, waarmee hij getuigenis aflegt van het dagelijkse leven van eenvoudige mensen. Het licht verrast en Lasthein toont zich een compositorisch meester. Mannen, vrouwen en kinderen vertellen hun verhaal, al dan niet geposeerd, in de bocht van een straat, op een braakliggend terrein of in een bistro. Het is een verhaal dat niemand onverschillig zal laten.

En Xavier Cannone voegt eraan toe: “De panoramische visie, die het handelsmerk van Lasthein is en aanleunt bij het filmische verhaal, maakt van elk van zijn foto’s middeleeuwse schilderijen waarin elk detail telt, waarin van links naar rechts, vooraan en in de achtergrond, verhalen worden geschetst. Verhalen die verteld moeten worden in een landschap waarin ze naadloos opgaan en dat ze samenbrengt.”

CV

Jens Olof Lasthein werd in 1964 in Zweden geboren en groeide op in Denemarken. Vandaag woont en werkt hij in Stockholm. Hij doceert occasioneel fotografie in Zweden, terwijl hij voortdurend persoonlijke projecten uitwerkt en persopdrachten uitvoert.

Een fotoboek vergezelt deze tentoonstelling.

Met de steun van Ores, de Stad Charleroi, Wallonië en de Fondation Mons 2015

Frédéric Pauwels - L’envers du décor (De achterkant van het decor)

leven in een precaire omgeving. Ze hebben geen aanzien, de wetgeving is vaag en er rust een taboe op hun beroep. Daardoor worden ze ondergedompeld in een paradoxaal ‘no man’s land’. Dat is de reden waarom de vereniging ‘Espace P…’ vecht om hun rechten te laten erkennen, om aan de prostituees een wettelijk beschermingskader te bieden, maar eveneens om de publieke opinie en de politici op de problemen te wijzen. Via 43 foto’s, gepresenteerd en afgedrukt met een heel nieuw procédé, richten Frédéric Pauwels, fotojournalist, en de ‘Espace P…’ de spots op het milieu van de Belgische prostitutie. Frédéric Pauwels wil het beroep niet met schande overladen of de consumenten van deze ‘economie’ aan de kaak stellen. Hij heeft zich in het milieu begeven en het vertrouwen gewonnen van een aantal prostituees. Het resultaat is een respectvol en gevoelig werk dat de focus minder richt op de prostituee dan op de vrouw die dit beroep uitoefent. De getuigenis is des te sterker omdat ze de steun geniet van sommigen onder hen, die niet alleen bereid waren duidelijk herkenbaar gefotografeerd te worden, maar zich ook uitspraken over hun intieme verhouding tot de prostitutie. Een sociaal beroep, diep menselijk voor de enen, onaanvaardbare overlevingsstrategie voor de anderen. Hun woorden zijn sterk, onverwacht, en brengen ons in de war. Anderzijds is er ook de soms gore realiteit van vrouwen die door de stedelijke herinrichting werden verdreven en verplicht worden te werken in echte zwijnenstallen, waar de vloer bezaaid ligt met vuilnis en condooms. In dit verband heeft ‘Espace P...’ eveneens de getuigenissen van verschillende vrouwen gebundeld. De bezoeker kan die, als hij dat wil, ontdekken in een boekje dat ter beschikking ligt tijdens de tentoonstelling.

CV

Frédéric Pauwels (°1974) is een Belgische fotograaf. Als stichtend lid van het internationale collectief Luna, fotograaf in vast dienstverband bij Vif-L’Express en docent aan het atelier Contraste, heeft hij samen met Gaëtan Nerincx en Virginie Nguyen Hoang het nieuwe collectief Huma opgericht. Hij is ervan overtuigd dat de fotografie, beter dan woorden, dingen aan de kaak stelt en brengt, sinds meer dan twaalf jaar, verslag uit van de situaties die hem raken: de daklozen, het einde van de paardenrenbanen in België, muziek in het ziekenhuis, de Brusselse Noordwijk, de verwoesting van Doel voor de uitbreiding van de Antwerpse haven en het dagelijkse leven van de vrouwelijke prostituees in België. In 2008 werd hij genomineerd voor de Dexia Prijs en in 2010 was hij laureaat van de 16de Prix National Photographie Ouverte met de Prix du Patrimoine / Amis de l’Unesco. In april laatstleden heeft hij eveneens een fotoschool, waarin hij les geeft, opgericht: l’atelier Obscura. Deze tentoonstelling is het resultaat van een samenwerking tussen het Musée de la Photographie van Charleroi, Espace P… en Frédéric Pauwels.

Les études de Monsieur Gaspar (De studies van meneer Gaspar) - Charles Gaspar (1871-1950)

Het Musée de la Photographie is in zijn collectie ondergedoken om het werk van Charles Gaspar te ontsluieren. Charles Gaspar is een Belgische fotoamateur uit de 19de eeuw van wie de foto’s, verworven in 2003, nog nooit werden vertoond. Als lid van de ABP [Association Belge de Photographie] beoefende Charles Gaspar de fotografie tussen 1892 en 1915, waarbij hij zich aansloot bij de picturalistische stroming, aan de zijde van Belgische fotografen zoals Léonard Misonne en Gustave Marissiaux. Bij hen heeft hij zich kunnen vervolmaken, deelnemen aan talrijke salons en zijn oog van beginnend fotograaf kunnen oefenen. Hij heeft een kwaliteitsniveau bereikt waarvan het dertigtal foto’s getuigen die binnenkort in het museum te zien zullen zijn. Door met het licht te spelen en zijn foto’s manueel te verfraaien, getuigen de studies van Charles Gaspar, volledig in de lijn van de picturalisten, van een verfijnd werkstuk over compositie, licht en pose. En met het platinumprocédé (platinotypie) dat Gaspar gebruikt, goochelt hij nog meer met die begrippen dankzij de verschillende tinten grijs die deze techniek oplevert. De lelie, symbool van onschuld en zuiverheid, komt als een zuiverend thema terug in zijn foto’s, die getint zijn door prerafaëlitische invloeden, zoals de modellen met zwevende gebaren, gekleed in antieke gewaden.

Les études de Monsieur Gaspar bieden tijd voor reflectie en rust in deze tijd van het automatische gebaar en de instamatic.