Waw magazine

Waw magazine

Menu
© Fred Guerdin
© Fred Guerdin
© Fred Guerdin

Jean-Jacques Cloquet, van vogels van ijzer naar vogels van vuur

  • A la Une
  • / Star Waw
Hainaut  / Ath

Door Didier Albin

Hij won alle prijzen waarvan directeurs dromen. Begin 2019 ging Jean-Jacques Cloquet bij Pairi Daiza werken om de commerciële en operationele groei ervan te begeleiden. De uitdaging was om zijn succesverhaal bij de luchthaven van Charleroi nog eens over te doen in Brugelette met de “Jardin des Mondes”, die twee jaar voordien tot het mooiste dierenpark van Europa was verkozen.

 

Toen hij tot manager van het jaar 2018 werd uitgeroepen, was hij al vertrokken uit de functie waarvoor het magazine Trends/Tendances hem die eer betoonde! De vroegere CEO van de beheersfirma van de luchthaven van Charleroi gedroeg zich immers nooit zoals iedereen. Van zijn kindertijd tot de dag waarop Eric Domb hem aanwierf om de uitbreiding van zijn “Jardin des Mondes” te beheren, heeft Jean-Jacques Cloquet nooit de voor hem uitgestippelde paden bewandeld.

Van Sporting Charleroi naar Solvay

Als hij op zijn 10e bij Football Club Nalinnes wordt geweigerd omdat hij uit de streek van het Centrum komt, dringt hij er zich op met de steun van zijn vader en wordt een van de besten. Hij wordt al vlug opgemerkt door scouts, die van hem een UEFA-junior maken. Bij Sporting Charleroi, waar hij op zijn 17e al in de eerste ploeg speelt, neemt hij in 1978 deel aan de enige finale van de Club van België waaraan zijn ploeg ooit deelnam (de Zebra’s verliezen met 2‑0). Tot op heden is hij de jongste Belgische speler die ooit aan dat kampioenschap deelnam. Wanneer hij wordt aangezocht om directeur van de Solvay-fabriek van Jemeppe-sur-Sambre te worden, waar hij na zijn opleiding tot burgerlijk ingenieur was gaan werken, geeft hij het zekere op voor het onzekere en kiest voor de functie van algemeen directeur van Sporting. Om een faillissement te vermijden, moet hij meer tijd in de rechtbank besteden, dan hij heeft om contracten te ondertekenen. Het wordt een ontgoocheling. Na zijn afdanking blijft hij enige tijd werkloos en doet dan een reeks kleine klussen – metselaarsknecht, hulptuinier, heftruckchauffeur… dat verzin je niet! – en biedt ten slotte zijn diensten aan als bedrijfsconsultant.

Van de “Carolorégienne” naar de luchthaven van Charleroi

Hij begint in de sociale huisvesting. Veel kent hij er niet van, maar hij leert snel. En hij doet wat hij het best kan: personeel motiveren. Zozeer zelfs, dat het succes van zijn afdeling afsteekt tegen de slechte resultaten van het bedrijf in het algemeen. We hebben het over de “Carolorégienne”, die aan de basis lag van de politieke en juridische schandalen die in september 2005 in Charleroi aan het licht kwamen. Dat Jean-Jacques Cloquet het beter deed dan de andere beheerders, wordt hem niet in dank afgenomen. Hij wordt afgedankt omdat hij – hou je vast – overgekwalificeerd was! Opnieuw gaat hij landen waar niemand hem verwacht: op de landingsbaan van een luchthaven.

Hoewel hij niets van luchtvaart kende, wordt hij belast met de commerciële ontwikkeling van de nieuwe terminal van “Brussels South Charleroi Airport” (BSCA) en van de parkingactiviteit. Hij begon er als zelfstandige, maar ondertekende drie maanden later zijn contract van bediende en later van stafmedewerker, toen hij personeelsdirecteur werd. Daarna wordt hij bevorderd tot algemeen directeur en uiteindelijk tot gedelegeerd bestuurder – een functie waarvoor hij zelfs geen kandidaat was!

Een nieuwe uitdaging bij Pairi Daiza

Tijdens de volgende tien jaar wordt hij zoals we hem nu kennen: een mediafiguur met een sterk karakter. Waarom nam hij dit jaar die nieuwe uitdaging in Brugelette aan? “Ik bevond me aan het einde van een cyclus”, vertrouwt hij ons toe. “Ik had uitdagingen nodig en wilde heel graag met Eric Domb werken. Nadat Eric een interview had gelezen waarin ik betreurde dat de regering me van mijn CEO-prerogatieven (hoewel niet van mijn salaris) had beroofd, zocht hij discreet contact met me. Hij wilde me vlug ontmoeten. De volgende dag sloten we al een beginselakkoord. In januari kwam ik bij Pairi Daiza werken. Mijn taak was de operationele kant en de groei van het dierenpark te beheren.”. 

Aan de deur van twee nieuwe werelden

Op zaterdag 6 april is hij aanwezig bij de seizoensopening. Het is een magisch moment. Hij staat voor twee ambitieuze projecten: het scheppen van twee nieuwe werelden, één van 8 en één van 4,5 hectare. De eerste, “The Last Frontier”, die aan het begin van de zomer zal opengaan, dompelt de bezoeker onder in de sfeer van Brits Columbia, een noordwestelijke provincie van Canada. Daar ziet men wolven, bruine en zwarte beren, poema’s, Stellerzeeleeuwen, elanden… De tweede, “The Land of the Cold”, zou tegen het einde van het jaar moeten klaar zijn en toont de fauna, de flora en de architectuur van de grote vlakten van Siberië, Lapland en de Poolcirkel. “Die projecten vergen een investering van ongeveer honderd miljoen euro: een geweldige uitdaging”,benadrukt hij. Daarbij komt nog de opening van een nieuwe logementactiviteit op de site. Bezoekers die in het park willen overnachten, kunnen dat vanaf eind juni doen in themahuisjes of in een hotel.

Een overvloed aan prijzen

Iemands persoonlijkheid wordt vooreerst gevormd door zijn opvoeding. Jean-Jacques Cloquet groeide enerzijds op in de tot de hoge burgerij behorende familie van zijn vader en anderzijds in het bescheiden milieu van de ouders van zijn moeder. “En ik heb het beste van die twee werelden genomen”, onderstreept hij graag. De ontmoetingen en de ervaringen uit zijn leven hebben van hem een atypische bedrijfsleider gemaakt, zoals veel werknemers er graag een zouden hebben. Zijn talent blijkt uit de vele prijzen die hij tijdens zijn loopbaan ontving: in 2010 manager van het jaar in Charleroi, “HR minded” CEO (de meest sociaalvoelende directeur) in 2016, “Man Of The Year” van de Aviation Press Club, manager van het jaar van het magazine Trends/Tendances en laureaat van de “Lobby Awards” (wegens zijn invloed in de media) in 2018.

Zijn favoriete plaatsen in Wallonie

  • Pairi Daiza. Waarom naar het einde van de wereld reizen, als het dierenpark vijf continenten samenbrengt op een zeventigtal hectare? “Het is een mengsel van authenticiteit en van spiritualiteit in verbondenheid met de natuur. Een grootse en rustgevende plek, die de ziel deugd doet.”
  • De Meren van l’Eau d’Heure. Het is niet met de ogen van de voorzitter maar met die van het kind in hem dat hij dit op de grens van de provincies Henegouwen en Namen gelegen domein bewondert. “Niets is beter om zich te herbronnen of te sporten.
  • De luchthaven van Charleroi. Hij leefde er tien jaar en liet er veel sporen achter. Maar onlangs keerde hij ernaar terug als bestuurder. Hij kent er alle geheimen van. “Wallonië is trots op dit instrument voor economische ontwikkeling en meer tewerkstelling.

 

Snelbiografie 

  • Gehuwd, 7 kinderen, woont in Thy-le-Château, tussen Samber en Maas
  •  1960: geboren in Houdeng op 31 juli
  • 1978-1986: voetballer bij Sporting Charleroi
  • 1978-1983: studeert voor burgerlijk ingenieur aan de Polytechnische Faculteiten van Bergen
  • 1984-1999: hogere stafmedewerker bij Solvay
  • 1999-2000: MBA (master of business administration) in Lausanne
  • 1999-2002: technisch directeur van de SolVin-fabriek (Solvay) in Jemeppe-sur-Sambre
  • 2002-2003: algemeen directeur van Sporting Charleroi
  • 2004-2005: bedrijfsconsultant
  • 2005-2007: technisch directeur bij de “Carolorégienne”
  • 2008-2018: bediende bij de luchthaven van Charleroi, later HRD, AD en CEO
  • 2019: CEO van Pairi Daiza voor de commerciële en operationele aspecten

Zijn favoriete plaatsen in Wallonië

 

À lire aussi

Your opinion counts