Waw magazine

Waw magazine

Menu
© Denis Closon

De Naamse architect die in Barcelona is gevormd

  • Star Waw
Namur  / Namur

Door Jean Fauxbert

 

Van de woonwagen in Louvain-la-Neuve
naar Barcelona

Voor Patrick Genard begint architectuur waar het bouwwerk eindigt. Deze multidimensionale bouwer uit Namen verweeft over de hele wereld het humanisme en het milieu in zijn projecten.Een buitengewone ontmoeting.

 

Norman Foster, Louis Kahn, Renzo Piano, Glenn Murcutt, Niels Torp, Ricardo Bofill, Manuel Nuñez, Peter Zumthor … We hebben het over deze grote architecten die de ruimte beeldhouwen en onze leefomgeving ontwerpen, deze verspreiders van welzijn die, zoals de Amerikaanse architect Louis Kahn (1901-1974) zei, de kunst van licht en stilte beoefenen. Onder hen Patrick Genard, een architect die enkele jaren geleden in België gekend raakte toen deze inwoner van Namen gevraagd werd om het Belgisch paviljoen te ontwerpen op de Wereldtentoonstelling van Milaan in 2015. Dit is slechts een van de stappen die hij heeft gezet sinds zijn verhuizing naar Barcelona.

De carrière van Patrick Genard kreeg vorm in 1978, een mijlpaaljaar waarin hij niet alleen zijn studies als ingenieur-architect aan de UCL op briljante wijze afrondde, maar ook toetrad tot de studio Taller de Architectura van Riccardo Bofill, een van de grootste namen in de architectuur. Hij bleef er vijftien jaar om het vak te leren. “Ik ontdekte Bofill in 1975, tijdens mijn studies in Louvain, herinnert de inwoner van Namen zich. Ik was gefascineerd door hem. En ik had het geluk dat ik met hem in Barcelona mocht samenwerken. Ik ging van mijn woonwagen in Louvain-la-Neuve naar een prestigieus atelier, aan de zijde van een grootmeester in de architectuur, bijna van de ene dag op de andere. Bofill is helemaal mens. Zodra hij je zijn vertrouwen geeft, is het totaal. Ik was nog maar net in zijn studio aangekomen toen hij me meteen naar Algerije stuurde om aan een heel groot project te werken. Ik was 24 jaar oud ! ”

Groen … met de Toearegs

Dit was nog maar het begin ! De jonge architect zette zijn leerperiode voort bij andere grote projecten in Zweden, Marokko en Japan. Met regelmatige uitstapjes naar het platteland, waar "de meester" het geheim van bezat. “Bofill is een echte teammanager. Op een dag nodigde hij ons allemaal uit in zijn villa op Ibiza om een paar dagen te praten over de vooruitzichten van de studio, toekomstige projecten en de filosofie daarachter … waarbij hij zijn team samensmeedde rond de diverse aspecten van het vak. Daarna bracht hij ons naar de streek van Tamanrasset, in het zuiden van Algerije, waar wij tien dagen lang midden in de woestijn woonden, met de Toearegs. Een onvergetelijke menselijke ervaring !” Dit menselijke en professionele avontuur heeft Patrick Genard in staat gesteld geleidelijk zijn eigen filosofie te smeden, die hij zowel in de mens als in de ruimte verankerd wil zien. “In werkelijkheid verbeeldt en ontwikkelt de architect uitwendige ruimtes, opdat de bewoners deze zo aangenaam mogelijk kunnen binnentreden ; dit is de kunst van de tegenspraak, aangezien deze uitwendige ruimtes kunnen worden weerspiegeld door het inwendige geluk. Het gaat er dus om de leegte te creëren, zodat die door de mensen kan worden opgevuld…”

Leonardo da Vinci, zijn leermeester?

Deze filosofie maakt deel uit van de lessen die uit de Oostenrijkse architectuur van de jaren tachtig zijn getrokken. In het hart van de Oostenrijkse deelstaat Vorarlberg, nodigde een groep architecten de inwoners uit tot een uitgebreide bezinning die hen ertoe bracht een leefomgeving met duurzame ontwikkeling te ontwerpen, verankerd zowel in de natuur van de plaatsen als in het leven van de burgers. “Deze verworvenheid is het resultaat van de toepassing van drie fundamentele en elkaar aanvullende beginselen : Moderne architectuur moet esthetisch wenselijk, bouwkundig redelijk en maatschappelijk verantwoord zijn. Men zou met een metafoor kunnen zeggen dat deze filosofie voor de architectuur zelf is wat de Man van Vitruvius [Leonardo da Vinci's beroemde tekening van een man binnen een cirkel en een vierkant n.v.d.r.] is voor de menselijke architectuur.”

Dit doet ons denken aan wat Patrick Genard in 2014 op de website Architectura vertelde : “Ik was graag in Italië geboren tijdens de Renaissance en had graag Leonardo da Vinci als leermeester gehad ! ”

De jonge architect, Patrick Genard (met groene jas) in Barcelona, naast Ricardo Bofill, de architect die hem het vak leerde.

«Moderne architectuur moet esthetisch wenselijk, bouwkundig redelijk en maatschappelijk verantwoord zijn.»

 

Het Belgisch paviljoen op de Wereldtentoonstelling van Milaan

Na als conceptueel directeur projecten te hebben geleid voor Ricardo Bofill, besloot de Naams-Catalaanse architect in 1994 zijn eigen architectuurstudio op te richten, omdat hij vond dat de tijd gekomen was om op zijn eigen benen te staan. Het eerste project van de jonge studio Patrick Genard & Asociados was de bouw van een hotel in Marokko, in Essaouira. Daarna volgden tweelingtorengebouwen in Casablanca, andere in Abidjan en Guinee, een hotel voor de Mansour-keten in Marokko … Hoewel het concept van duurzame milieuarchitectuur vandaag erg in de mode is, ging Patrick Genard in 2015 tot het uiterste toen hij het Belgische paviljoen voor de Wereldtentoonstelling van Milaan ontwierp. Een ‘zero waste’paviljoen ontworpen volgens het architectonische principe van de ‘kwab’-stad, waarin het stedenbouwkundig plan architectuur wordt, met de woonwijken als de gebouwde massa's van het paviljoen. Licht en uitzicht op de buitenomgeving vloeien tussen hen in… Zes jaar later werd dit paviljoen, dat in Milaan zeer goed werd onthaald, opnieuw opgebouwd zoals het oorspronkelijk was, op de esplanade van de Citadel van Namen. “Het is prachtig voor mij, want ik heb het grootste deel van mijn jeugd op deze plek gewoond,” lacht de architect, trots op het resultaat.

Het Belgisch paviljoen op de Wereldtentoonstelling van Milaan

Patrick Genard, intra(Na)muros

Namen ? Voor mij is het vooral de Citadel ! ” Dit is de hartenkreet van Patrick Genard, de Catalaanse architect, wanneer hij terugkeert naar de plaats van zijn kindertijd en jeugd. En hij kan niet stoppen met praten over dit magische woord. “De Citadel ? Daar heb ik over mijn eerste rotonde onderhandeld, toen ik 5 of 6 jaar oud was, in een trapauto op het circuit van de Koningin Fabiola-vlakte. Toen ik verkenner was in de scoutsgroep Pic, bevond ons gebouw zich in een oud fort op de Citadel. Het was ook daar, tegenover het kasteel van Namen, dat ik tenniste, na vijf kilometer fietsen vanuit Flawinne ! En toen ik 18 was, organiseerde ik in een kamer op dezelfde speelplaats mijn eerste feesten als diskjockey. Tot slot was het daar dat ik 50 jaar geleden mijn eerste ‘novia guapissima’ (allermooiste vriendin, nvdr) Cecile Mertens ontmoette, nu de echtgenote van Michel Leconte. We zijn goede vrienden geblevenen ik zie hen elke keer als ik naar Namen ga …” Onnodig te zeggen dat anekdotes het gesprek overspoelen wanneer de vrienden samenkomen..

Bekroond door de stad Barcelona

In feite, waar is Patrick Genard het meest trots op ? Op zijn carrière ? Op zijn succes ? “Vijftien jaar geleden ontwierp ik een villa voor een particulier. Toen ik hem onlangs weer zag, zei hij tegen mij : “Mijnheer Genard, elke morgen ben ik blij dat ik in dit huis wakker word ! Ik denk dat is waar ik het meest trots op ben. De droom van een eigenaar te hebben kunnen delen en hem gelukkig te hebben gemaakt in een omgeving die hem gelukkig maakt, dat is prachtig ! ” De architect is even gelukkig als trots dat hij in 2009 de prijs voor architectuur en stedenbouw van de stad Barcelona heeft gekregen voor de bouw van het hoofdkantoor van Mediapro, het audiovisuele centrum van de stad en van haar universiteit. “Voor een ‘allochtone’ architect in Catalonië, was dat geweldig !”

.

Het was voor dit gebouw, waar zich het audiovisueel centrum en de universiteit van de stad bevindt, dat Patrick Genard de Prijs voor Architectuur en stedenbouw van de Stad Barcelona ontving.

BIO EXPRESS

  • 1954: Geboren in Namen
  • 1978: Afgestudeerd als burgerlijk ingenieur-architect aan de Université Catholique de Louvain. Na een stage van zes maanden in het architectenbureau van Ricardo Bofill in Barcelona, leert hij 15 jaar lang het vak bij hem. Hij werd zijn associé als project manager.
  • 1989: Bouw van de Swift-kantoren in Terhulpen, als medewerker van het atelier van Ricardo Bofill
  • 1994: Hij richtte het architectuurbureau Patrick Genard & Asociados op in Barcelona. Talrijke woningbouw-, openbare en commerciële projecten over de hele wereld
  • 2009: Hij ontwierp het hoofdkantoor van de televisiegroep Mediapro in Barcelona, waarvoor hij de prijs voor Architectuur en Stedenbouw van de stad kreeg
  • 2014: Hij won de wedstrijd voor het Belgisch paviljoen op de Wereldtentoonstelling van Milaan in 2015, in samenwerking met architect Marc Belderbos en aannemer Besix-Vanhout
  • 2020: Dit paviljoen wordt herbouwd op de esplanade van de Citadel van Namen

 

À lire aussi

Your opinion counts