Jo Van Hove uit Floreffe is allesbehalve een toerist. Toch is het voor toeristen dat hij iBeakens creëerde. De gecodeerde verhaaltjes staan op een site of een monument en u kunt ze lezen via uw smartphone. Er zijn er steeds meer in Wallonië en Europa. Bedoeling is om op termijn een netwerk te vormen tussen de verschillende sites en musea.

“ Het belfort van Namen is een atypisch geval tussen de Waalse belforten, omdat het aanvankelijk de belangrijkste verdedigingstoren was van de derde stadsomwalling.” Het bericht verschijnt op de smartphone van Jo Van Hove met een kleine foto van het beschermde monument, allemaal te vinden op qrwallonie.be/Namu0007. Om het te lezen hoef je alleen maar de QR-code (Quick Response) te scannen op het etiket boven aan het blauwe schild aan de voet van het belfort. Een teken dat het cultureel werelderfgoed is en beschermd wordt in geval van een gewapend conflict. Het is een van de 2.800 iBeakens die het Institut du Patrimoine Wallon (Instituut voor het Waalse Erfgoed) bij hem besteld heeft en waarvan er nu zo’n 660 geïnstalleerd zijn. Ook bestellingen van provincies, steden, parken en musea stromen stilaan binnen.

Maar wie is die Jo Van Hove? Een reiziger, een fan van nieuwe technologie en een Vlaming die naar het Waalse Floreffe is uitgeweken. Maar vooral een ondernemer die barst van de ideeën.

“Ik heb lang de wereld afgereisd op zoek naar landschappen en decors voor een bedrijf dat reclamefoto’s maakte voor de autosector”, vertelt de 47-jarige huisvader. “Zo merkte ik op dat er op die plekken vaak geen informatie te vinden was, of alleen in de taal van het land. Ik vroeg me af hoe je beter kon communiceren met de bezoekers op het terrein. Zeker omdat mensen hun reizen tegenwoordig alsmaar minder voorbereiden.”

Het was 2008 en de autosector raakte in moeilijke papieren door de economische crisis. Van Hove besliste dat het tijd was voor een nieuwe uitdaging. “Ik had al een site gemaakt die ‘locamundo’ heette en huizen verhuurde. Een soort e-commerce avant-la-lettre. Met die ervaring op zak begon ik na te denken over een manier om via een soortgelijk model informatie aan te bieden over met geschiedenis beladen plaatsen over de hele wereld. Mijn webdeveloper bezorgde me het idee om smartphones te gebruiken. Die technologie stond in die tijd nog in de kinderschoenen. Ik heb een toepassing in elkaar geknutseld en in 2009 aanvaardde de gemeente Floreffe om een test te doen op 23 toeristische sites. Ik heb hen de plaatjes met QR -codes geleverd en zij hebben palen gemaakt om ze aan vast te maken. Het was een geslaagd proefproject, dus ik besloot om de app verder te ontwikkelen. In september 2010 was de tijd rijp voor prospectie. Mijn eerste grote klant was de provincie Luxemburg. Zij bestelden iBeakens voor al hun Diensten voor Toerisme.”

Maximaal 250 woorden

Het principe is simpel. Alle organisaties (Dienst voor Toer isme, gemeente, museum…) of toeristische professionals die iBeakens willen creëren, ontvangen van Jo Van Hove een toegangscode voor het platform. Voor elke site, gebouw, monument of kunstwerk kun je een kort tekstje of een anekdote opstellen en maximaal drie foto’s toevoegen. De tekst mag niet langer dan 250 woorden zijn, “want we hebben gemerkt dat mensen anders afhaken”. Andere mogelijkheden? Daar kan een korte quiz aan worden toegevoegd om de bezoeker te stimuleren om het onderwerp verder uit te diepen of een audiofragment, in de vorm van een getuigenis, muziek of sfeergeluiden. Nadien krijgt de iBeaken een QR-code. Die dient om de tekst op te slaan, maar vooral om hem te kunnen lezen in een taal naar keuze via een hele reeks beschikbare apps op om het even welke Smartphone.

“Eigenlijk laat ik alleen de toegang tot mijn platform betalen via een abonnementsysteem dat recht geeft op een bepaald aantal iBeakens”, vertelt de ondernemer. “Daar komen gepersonaliseerde plaatjes bij die ik laat maken door een onderaannemer. Voor de vertaling doe ik een beroep op freelancers in verschillende landen. En ik werk met agenten verspreid over heel Europa. Ik heb nog geen werknemers, want ik wil het simpel houden. Ik ken concurrenten die failliet gegaan zijn omdat ze het te groots zagen.”

Een iBeaken, en nog een!

Een iBeaken, en nog een! De verkoop draait op volle toeren. “Ik heb zo’n 500 klanten wereldwijd, waarvan iets meer dan 300 in België, bijna uitsluitend in Wallonië. De iBeakens doen het minder goed in Vlaanderen om twee redenen: omdat Vlamingen minder bezig zijn met nieuwe technologie en omdat ik in Wallonië woon. Niets aan te doen, Vlaming of niet, ik raak nergens binnen.” Naast het IPW en de provincie Luxemburg mag Van Hove intussen nog heel wat anderen tot zijn klanten rekenen, bv. de provincie Luik (550 geplaatste plaatjes), de stad Namen (40 bestelde plaatjes) en het Musée de la Céramique d’Andenne, dat besloot om voor elke vitrine een plaatje te hangen.

“Het gebeurt dat dezelfde site verschillende iBeakens heeft via verschillende klanten”, zegt hij, “maar ze leggen elk een ander accent. De Saint-Martin-kerk in Aarlen heeft er bijvoorbeeld vier. Die van het IPW focust op het erfgoed, die van de stad op de geschiedenis, die van het netwerk van open kerken op de rijkdom van het interieur en die van de parochie op het standpunt van de parochianen.”

Pijlers voor de toekomst

Smartphones zijn voor Van Hove nochtans niet de toekomst van het systeem. “Klanten die een abonnement nemen, betalen niet alleen voor de plaatjes, maar voor informatie die werkt en die een aantrekkelijke vorm van marketing biedt. Ideaal zou zijn als het platform een actief netwerk van sites en musea werd. Ik zou me ook graag toeleggen op het creëren van spelen tussen musea onderling. Apple-topman Steve Jobs had dat goed begrepen: ‘Als je wilt dat iets werkt, doe het dan werken met een spel!’, zei hij. Voor mij is ook het idee van verzamelen belangrijk. Spelen en informatie verzamelen via iBeaken zijn de twee pijlers waarmee ik in de toekomst het verschil wil maken.”

www.ibeaken.com

Gekwalificeerd in de ‘Champions League’

Jo Van Hove straalt van trots. Hij werd zopas benaderd om deel te nemen aan een wedstrijd (www.llga.org) georganiseerd door 22 wereldsteden die kampen met groeiproblemen, zoals Barcelona, Boston, Londen, Mexico, Rio de Janeiro… “Die steden hebben een lijst gemaakt van 22 uitdagingen voor de toekomst en een van hen betreft de manier van communiceren met toeristen”, legt hij uit. “Ik heb hen mijn platform voorgesteld en ik ben geselecteerd als een van de vijf finalisten. Uiteindelijk eindigde ik net achter Metaio, een Duits bedrijf dat gespecialiseerd is in augmented reality. Maar ik vind het al fantastisch dat ik zover geraakt ben. Het is als een kleine Waalse voetbalploeg die het tot de finale van de Champions League schopt!” De ondernemer vatte alvast de koe bij de horens en nam contact op met het winnende bedrijf om te polsen naar een mogelijke samenwerking.